Gebroken

Krachtig is het voorkomen,
fier de uitstraling.
Hij trekt menig mensenoog,
zo aantrekkelijk en zelfbewust.

Geen enkele last lijkt te zwaar,
sterk zijn z’n schouders.
Onvermoeibaar is zijn lichtvoetige tred,
zo bijzonder en onwaarschijnlijk.

Toch is hem dit alles afgenomen,
ongenadig de betaling.
De schone schijn is wat hem bedroog,
nu afgedaan en uitgeblust.

Innerlijke gebrokenheid word nooit openbaar,
streng zijn de wethouders.
Beelden achtervolgen tot zelfs in bed,
Zo afschuwelijk en pijnlijk.